PONTIFICALE ROMANUM

JUSSU EDITUM A BENEDICTO XIV ET LEONE XIII RECOGNITUM ET CASTIGATUM


ORDO AD RECIPIENDUM PROCESSIONALITER PRAELATUM, VEL LEGATUM

 

Cum Praelatus, vel Legatus, civitatem aliquam vel oppidum insigne est ingressurus, processio Cleri ex more loci ordinata cum Cruce procedit illi obviam extra portam urbis, et cum Legatus, sive Praelatus, advenerit, Praelatus ejus loci indutus amictu, stola, pluviali, et mitra pretiosis, sive primam dignitatem habens, indutus superpelliceo, et pluviali pretioso, offert venienti crucem osculandam, quam Legatus seu Praelatus ex equo, vel, si maluerit, descendens in terram super tapetem stratum genuflexus devote osculatur.  Tum, si intrans est Episcopus, vel major, aut Presbyter vel Episcopus Cardinalis, Cantores incipiunt, et prosequuntur Antiphonam:

Sacerdos, et Pontifex, et virtutum opifex pastor bone in populo, sic placuisti Domino.

Vel dicatur Responsorium.

Ecce Sacerdos magnus, qui in diebus suis placuit Deo. * Ideo jure jurando fecit illum Dominus crescere in plebem suam.  V. Benedictionem omnium gentium dedit illi, et testamentum suum confirmavit super caput ejus.  * Ideo jure jurando fecit illum Dominus crescere in plebem suam.  V. Gloria Patri,  et Filio, et Spiritui Sancto. * Ideo jure jurando fecit illum Dominus crescere in plebem suam.  

Si vero Legatus recipiendus sit Diaconus Cardinalis, cantatur Responsorium:

Fidelis namque, et prudens dispensator in magni patris familias domo constitutus erat; * Ut conservis suis mensuram tritici erogaret.  V. Pro salute, et augmento gregis sibi commissi cura pervigili sollicitus erat. * Ut conservis suis mensuram tritici erogaret.

Si autem duo, vel plures reciperentur Legati, etiam si non essent Episcopi, vel Presbyteri Cardinales, cantatur Antiphona:

Vos estis cives Sanctorum, et domestici Dei, superaedificati supra fundamentum Apostolorum, et Prophetarum.

In porta autem urbis consueverunt Magistratus illius obviare Legato, vel Praelato primo intranti, ac illum benigne suscipere, et associare, ac baldachinum super eum deferre.  Incepta Antiphona, processio, quae locum habere debet immediate ante crucem Praelati, nisi intersint Canonici Cathedralis Ecclesiae, ordine suo progreditur, et cantantur post dictas Antiphonas, seu Responsoria, alia Cantica, vel Hymni, prout magis placebit, usque ad Ecclesiam majorem seu principalem loci.  Si vero processioni intersint Canonici Ecclesiae Cathedralis, illi soli possunt ire post crucem Legati immediate ante eum.  Equitantes vero omnes equitare debent ante processionem; togati vero debent Legatum, seu Praelatum sequi.

Cum Praelatus, seu Legatus, descenderit, et intrat portam majoris, seu principalis Ecclesiae, Praelatus Ecclesiae, seu majorem dignitatem habens, indutus, ut supra, detecto capite, offert illi aspersorium, cum aqua benedicta, quod Praelatus, seu Legatus accipiens aspergit primo seipsum, deinde alios.  Tum idem Praelatus Ecclesiae, seu primam dignitatem habens, offert ei naviculam, aliquo alio Sacerdote superpelliceo induto thuribulum porrigente, et Legatus, seu Praelatus imponit incensum, et statim Praelatus Ecclesiae, seu dignitatem habens, incensat ipsum Praelatum, seu Legatum stantem cooperto capite, more consueto.  Deinde procedunt ad altare majus Ecclesiae, et ibi super faldistorio ante infimum gradum altaris parato procumbit, et orat Praelatus, seu Legatus.  Interim vero Praelatus Ecclesiae, seu dignitatem majorem habens, stans in cornu Epistolae altaris versus ad orantem detecto capite, dicit:

V. Protector noster aspice, Deus.
R. Et respice in faciem Christi tui.

Cum omnibus sequentibus, si receptus sit Praelatus, aut Legatus, Episcopus vel Presbyter Cardinalis.  Si vero sit Diaconus Cardinalis, omisso Versu praecedente, dicit sequentes tantum:

V. Salvum fac servum tuum.
R. Deus meus, sperantem in te.
V. Mitte ei, Domine, auxilium de sancto.
R. Et de Sion tuere eum.
V. Nihil proficiat inimicus in eo.
R. Et filius iniquitatis non apponat nocere ei.
V. Domine, exaudi orationem meam.
R. Et clamor meus ad te veniat.
V. Dominus vobiscum.
R. Et cum spiritu tuo.

Oremus.
Omnipotens sempiterne Deus, qui facis mirabilia magna solus, praetende super hunc famulum tuum, et cunctas congregationes illi commissas, Spiritum gratiae salutaris, et ut in veritate tibi complaceat, perpetuum ei rorem tuae benedictionis infunde.  Per Christum Dominum nostrum.  R. Amen.

His dictis, Cantores cantant aliquam Antiphonam eis magis placentem de Sancto Patrono Ecclesiae cum Versiculo de eodem Sancto.  Et cum dicitur Versiculus, surgens Praelatus vel Legatus ascendit ad altare osculaturque illud in medio, deinde procedit ad cornu Epistolae, ubi stans, ad ipsum altare versus, cantat Orationem de dicto Sancto ; deinde ad medium altaris revertitur, ubi stans dat benedictionem solemnem populo, dicens:

Sit nomen Domini benedictum, etc.

Qua data, facit promulgari per unum ex suis, sive ex beneficiatis Ecclesiae indulgentias, quas ipse interessentibus concedit; deinde Praelatus Ecclesiae, et alii, dimissis paramentis, associant illum diversorium suum.  Cum vero novus Praelatus ad Ecclesiam suam veniens recipitur, loco Orationis praedictae Omnipotens sempiterne Deus, etc. dicitur sequens Oratio:

Oremus.
Deus, omnium fidelium Pastor et rector, famulum tuum N., quem Ecclesiae tuae praeesse voluisti, propitius respice; da ei, quaesumus, verbo et exemplo, quibus praeest, proficere, ut ad vitam una cum grege sibi credito perveniat sempiternam.  Per Christum Dominum nostrum.  R. Amen.

 


Introductio Index Generalis Index Alphabeticus